Madelief, Pasen en verrassing!
Blijf op de hoogte en volg Muriël
08 April 2015 | Gambia, Banjul
Hallo trouwe volgers!
Hier weer een verhaal vanuit het zonnige Gambia! Afgelopen week was het de beurt aan Anouk en Angeline om hun ouders op te halen van het vliegveld en een weekje vakantie met hen te vieren. Aangezien Hilda en ik anders alleen naar stage zouden moeten is Hilda gezellig met mij meegegaan naar de kraamafdeling. Maandag kwamen we aan en zagen we welgeteld 2 patiënten op de hele afdeling liggen. Na navraag bij de nachtdienst bleek het die nacht ook erg rustig geweest te zijn en was het maar afwachten of het nog druk zou worden. Met 2 patiënten zijn de medicijnen natuurlijk zo gedeeld en duurt ook de artsenvisite geen eeuwigheid, waardoor er voor niemand meer wat te doen was en het wachten was op de volgende patiënten die zich zouden melden. Toen we het koffiehoekje inliepen om een stoel te pakken om rustig te kunnen gaan zitten, zagen we in de hoek een wiegje staan met een baby’tje erin. Toen we vroegen wat de baby in de koffiehoek deed, bleek het een vondeling te zijn die een paar dagen eerder gevonden was op Airport Junction. Dit is een kruispunt waar wij altijd langskomen als we naar Senegambia gaan voor internet en het zwembad. Hier was het meisje gevonden door een man die daar langs was gekomen en hij had haar naar het Health Centre gebracht. Hier moest ze een paar dagen blijven ter observatie, kreeg ze antibiotica en werd ze iedere dag onderzocht door de kinderarts. De schatting is dat ze een dag of 4 oud was toen ze werd gevonden. Aangezien het meisje geen naam had, hebben Hilda en ik haar Madelief genoemd. Het is echt een super schattig meisje en ze is dol op aandacht. Aangezien er de rest van de dag toch niks te doen was, hebben we veel met Madelief op schoot gezeten en lekker met haar geknuffeld. Zodra ze sliep en we haar weer in het wiegje legden, begon ze weer enorm te huilen tot we haar oppakten en weer verder knuffelden. Aangezien ze een vondeling is vroegen wij ons af wat er met haar ging gebeuren en waar ze zou moeten wonen. Een collega vertelde dat de man die haar heeft gevonden haar gaat adopteren samen met zijn vrouw. Zij willen Madelief erg graag hebben en komen elke dag bij haar langs om te zien hoe het met haar gaat. Het was fijn om te horen dat er een gezin voor haar was en dat ze niet in een weeshuis geplaatst hoeft te worden.
Op donderdag waren Hilda en ik weer samen op de kraamafdeling en zijn er tijdens onze dienst maar liefst 3 baby’s overleden. Naar onze mening was het van 2 baby’s niet nodig geweest dat ze zo snel overleden, maar de verpleegkundigen keken gewoon niet naar de baby’s om. Beide baby’s werden binnen gebracht met benauwdheid en werden aan het zuurstof gelegd en dat was het. Verder was er geen enkele verpleegkundige meer die bij de baby’s ging kijken of die zich erover bekommerden. Hilda en ik waren de enige 2 die af en toe even bij de baby’s langs liepen om te kijken hoe het ging, tot we zagen dat het met een van de baby’s niet goed ging en dat die koud aanvoelde. De andere baby was intussen al overleden en lag in een doek gewikkeld op het aankleedkussen. Toen we aangaven bij de verpleegkundigen dat het niet goed ging met de baby en dat we graag wilden dat er even iemand mee ging kijken werd er niet naar ons geluisterd en gingen ze vrolijk verder met bijkletsen met collega’s. Hierop is Hilda naar de kinderarts gelopen op de kinderafdeling om hulp te vragen. De kinderarts kwam gelukkig wel gelijk en zag ook dat het niet goed ging met de baby. Hij is direct begonnen met beademen, reanimeren en medicatie toedienen en Hilda en ik hem hierbij geholpen. Helaas heeft het allemaal niet geholpen en is ook deze baby overleden. Terwijl wij hiermee druk waren was er geen enkele verpleegkundige die kwam vragen wat er gebeurde en of er hulp nodig was en leken ze het allemaal heel normaal te vinden. Dit was voor ons echt heel bizar om te zien aangezien wij gewend zijn dat je er alles aan doet om een baby te redden en ook dat alle verpleegkundigen hierbij hun hulp verlenen of in ieder geval aanbieden.
Vrijdagmiddag ben ik samen met Nymphe naar Hotel Lemon Creek geweest om te zien waar Anouk en Angeline hun vakantie doorgebracht hebben. Hier hebben we lekker samen gezwommen, gekletst met hun ouders en tot slot heeeerlijk warm gedoucht!! ’s Avonds ben ik samen met Hilda en Nymphe naar het vliegveld geweest om de ouders en zusje van Nymphe op te halen die kwamen voor een weekje vakantie. Terwijl we stonden te wachten zag ik opeens mijn eigen oom en tante, Wim en Ilona, door de deur komen! Even dacht ik dat ik het verkeerd zag en dat ik een zonnesteek had opgelopen, maar ze waren het toch echt!! Super leuk dat ze naar Gambia zijn gekomen en dat ze ook kunnen zien hoe het leven er hier aan toe gaat!
Zaterdag ben ik samen met Hilda naar de markt in Brikama geweest. We lopen elke dag over de markt om naar het Health Centre te gaan en kopen er ook avondeten, maar verder hadden we nog niet veel gezien. Zaterdag hadden we er dus voor uit getrokken om overal te kijken en te zien wat er allemaal op de markt te koop was. de markt blijkt namelijk veel groter te zijn dan alleen een paar kraampjes met 2e hands kleding en kraampjes met groente en rijst. We hebben heerlijk rondgekeken en alles gezien wat we wilden. Op de markt kwamen we Johan tegen, de Nederlandse gynaecoloog uit het Health Centre, en hij nodigde ons uit om wat te komen drinken en zijn huis te zien. Hier hebben we een tijdje gezeten en gekletst tot Mamadi smste dat het eten klaar was. We hadden namelijk afgesproken dat we bij Mamadi zouden gaan lunchen. Toevallig woont Mamadi een paar huizen verder dan Johan en konden we dus zo doorlopen naar Mamadi. Hier hebben we heerlijk gegeten en de rest van de middag doorgebracht. ’s Avonds hebben we wat met de overgebleven groep, inmiddels aardig uitgedund door vakantie, wat wezen drinken bij PocoLoco. Hier hebben ze live muziek en kun je gezellig zitten om wat te drinken.
Zondag was het weer tijd voor ons wekelijkse dagje zwembad en internet om te skypen. Aangezien het eerste paasdag was wist ik dat de familie samen pasen zouden vieren en hadden we afgesproken om met zijn allen te skypen. Dit was erg leuk en ik heb de hele familie Twisterling weer kunnen zien en spreken!
Maandag was het tweede paasdag en hadden we vrij van stage om pasen te kunnen vieren. Anouk en Angeline zouden een paasbrunch gaan maken en hun ouders hadden lekkere dingen meegenomen voor de paasbrunch, zoals paaseitjes en paaskoekjes. Ook de ouders van Nymphe waren langs geweest en hadden een paasstol meegenomen die natuurlijk ook erg goed paste bij onze paasbrunch. We hebben de hele avond gegeten alsof we nooit te eten kregen en nog steeds was er meer dan genoeg over.
Dinsdag begon mijn laatste weekje op de kraamafdeling. Na mijn vakantie begint voor Anouk en mij namelijk de periode op de kinderafdeling. Deze dag was er weer weinig te doen. Er lagen een paar moeders met pasgeboren baby’s op de early labour te wachten tot ze naar huis kunnen. We hebben de baby’s even vastgehouden en met de moeders gekletst. Ook heb ik gekeken bij het maken van een aantal echo’s en hebben we een bevalling gezien. Verder hebben Anouk en ik vooral veel gekletst met de Gambiaanse studenten verpleegkunde en hebben we kennis uitgewisseld over de opleiding in Nederland en de opleiding in Gambia.
Vandaag zitten we weer een dagje in Senegambia om verslagen te mailen naar docenten, reisverslagen te uploaden, foto’s te plaatsen en om te skypen met het thuisfront.
Morgen ga ik voor de laatste keer (voorlopig) een dagje werken op de kraamafdeling en ’s middags ga ik samen met Anouk lunchen bij Johan. Hij had ons uitgenodigd om samen te eten, aangezien zijn huishoudster altijd eten kookt voor een heel weeshuis. ’s Avonds gaat Nymphe voor ons koken omdag ze jarig is en komt ze samen met haar ouders bij ons om het te vieren!
En dan is het vrijdag zo ver en ga ik papa, mama en Tess ophalen op het vliegveld!! Ik heb heel veel zin om ze alles hier te laten zien en ben heel benieuwd hoe ze het hier vinden!!
Groetjes vanuit Gambia!
Hier weer een verhaal vanuit het zonnige Gambia! Afgelopen week was het de beurt aan Anouk en Angeline om hun ouders op te halen van het vliegveld en een weekje vakantie met hen te vieren. Aangezien Hilda en ik anders alleen naar stage zouden moeten is Hilda gezellig met mij meegegaan naar de kraamafdeling. Maandag kwamen we aan en zagen we welgeteld 2 patiënten op de hele afdeling liggen. Na navraag bij de nachtdienst bleek het die nacht ook erg rustig geweest te zijn en was het maar afwachten of het nog druk zou worden. Met 2 patiënten zijn de medicijnen natuurlijk zo gedeeld en duurt ook de artsenvisite geen eeuwigheid, waardoor er voor niemand meer wat te doen was en het wachten was op de volgende patiënten die zich zouden melden. Toen we het koffiehoekje inliepen om een stoel te pakken om rustig te kunnen gaan zitten, zagen we in de hoek een wiegje staan met een baby’tje erin. Toen we vroegen wat de baby in de koffiehoek deed, bleek het een vondeling te zijn die een paar dagen eerder gevonden was op Airport Junction. Dit is een kruispunt waar wij altijd langskomen als we naar Senegambia gaan voor internet en het zwembad. Hier was het meisje gevonden door een man die daar langs was gekomen en hij had haar naar het Health Centre gebracht. Hier moest ze een paar dagen blijven ter observatie, kreeg ze antibiotica en werd ze iedere dag onderzocht door de kinderarts. De schatting is dat ze een dag of 4 oud was toen ze werd gevonden. Aangezien het meisje geen naam had, hebben Hilda en ik haar Madelief genoemd. Het is echt een super schattig meisje en ze is dol op aandacht. Aangezien er de rest van de dag toch niks te doen was, hebben we veel met Madelief op schoot gezeten en lekker met haar geknuffeld. Zodra ze sliep en we haar weer in het wiegje legden, begon ze weer enorm te huilen tot we haar oppakten en weer verder knuffelden. Aangezien ze een vondeling is vroegen wij ons af wat er met haar ging gebeuren en waar ze zou moeten wonen. Een collega vertelde dat de man die haar heeft gevonden haar gaat adopteren samen met zijn vrouw. Zij willen Madelief erg graag hebben en komen elke dag bij haar langs om te zien hoe het met haar gaat. Het was fijn om te horen dat er een gezin voor haar was en dat ze niet in een weeshuis geplaatst hoeft te worden.
Op donderdag waren Hilda en ik weer samen op de kraamafdeling en zijn er tijdens onze dienst maar liefst 3 baby’s overleden. Naar onze mening was het van 2 baby’s niet nodig geweest dat ze zo snel overleden, maar de verpleegkundigen keken gewoon niet naar de baby’s om. Beide baby’s werden binnen gebracht met benauwdheid en werden aan het zuurstof gelegd en dat was het. Verder was er geen enkele verpleegkundige meer die bij de baby’s ging kijken of die zich erover bekommerden. Hilda en ik waren de enige 2 die af en toe even bij de baby’s langs liepen om te kijken hoe het ging, tot we zagen dat het met een van de baby’s niet goed ging en dat die koud aanvoelde. De andere baby was intussen al overleden en lag in een doek gewikkeld op het aankleedkussen. Toen we aangaven bij de verpleegkundigen dat het niet goed ging met de baby en dat we graag wilden dat er even iemand mee ging kijken werd er niet naar ons geluisterd en gingen ze vrolijk verder met bijkletsen met collega’s. Hierop is Hilda naar de kinderarts gelopen op de kinderafdeling om hulp te vragen. De kinderarts kwam gelukkig wel gelijk en zag ook dat het niet goed ging met de baby. Hij is direct begonnen met beademen, reanimeren en medicatie toedienen en Hilda en ik hem hierbij geholpen. Helaas heeft het allemaal niet geholpen en is ook deze baby overleden. Terwijl wij hiermee druk waren was er geen enkele verpleegkundige die kwam vragen wat er gebeurde en of er hulp nodig was en leken ze het allemaal heel normaal te vinden. Dit was voor ons echt heel bizar om te zien aangezien wij gewend zijn dat je er alles aan doet om een baby te redden en ook dat alle verpleegkundigen hierbij hun hulp verlenen of in ieder geval aanbieden.
Vrijdagmiddag ben ik samen met Nymphe naar Hotel Lemon Creek geweest om te zien waar Anouk en Angeline hun vakantie doorgebracht hebben. Hier hebben we lekker samen gezwommen, gekletst met hun ouders en tot slot heeeerlijk warm gedoucht!! ’s Avonds ben ik samen met Hilda en Nymphe naar het vliegveld geweest om de ouders en zusje van Nymphe op te halen die kwamen voor een weekje vakantie. Terwijl we stonden te wachten zag ik opeens mijn eigen oom en tante, Wim en Ilona, door de deur komen! Even dacht ik dat ik het verkeerd zag en dat ik een zonnesteek had opgelopen, maar ze waren het toch echt!! Super leuk dat ze naar Gambia zijn gekomen en dat ze ook kunnen zien hoe het leven er hier aan toe gaat!
Zaterdag ben ik samen met Hilda naar de markt in Brikama geweest. We lopen elke dag over de markt om naar het Health Centre te gaan en kopen er ook avondeten, maar verder hadden we nog niet veel gezien. Zaterdag hadden we er dus voor uit getrokken om overal te kijken en te zien wat er allemaal op de markt te koop was. de markt blijkt namelijk veel groter te zijn dan alleen een paar kraampjes met 2e hands kleding en kraampjes met groente en rijst. We hebben heerlijk rondgekeken en alles gezien wat we wilden. Op de markt kwamen we Johan tegen, de Nederlandse gynaecoloog uit het Health Centre, en hij nodigde ons uit om wat te komen drinken en zijn huis te zien. Hier hebben we een tijdje gezeten en gekletst tot Mamadi smste dat het eten klaar was. We hadden namelijk afgesproken dat we bij Mamadi zouden gaan lunchen. Toevallig woont Mamadi een paar huizen verder dan Johan en konden we dus zo doorlopen naar Mamadi. Hier hebben we heerlijk gegeten en de rest van de middag doorgebracht. ’s Avonds hebben we wat met de overgebleven groep, inmiddels aardig uitgedund door vakantie, wat wezen drinken bij PocoLoco. Hier hebben ze live muziek en kun je gezellig zitten om wat te drinken.
Zondag was het weer tijd voor ons wekelijkse dagje zwembad en internet om te skypen. Aangezien het eerste paasdag was wist ik dat de familie samen pasen zouden vieren en hadden we afgesproken om met zijn allen te skypen. Dit was erg leuk en ik heb de hele familie Twisterling weer kunnen zien en spreken!
Maandag was het tweede paasdag en hadden we vrij van stage om pasen te kunnen vieren. Anouk en Angeline zouden een paasbrunch gaan maken en hun ouders hadden lekkere dingen meegenomen voor de paasbrunch, zoals paaseitjes en paaskoekjes. Ook de ouders van Nymphe waren langs geweest en hadden een paasstol meegenomen die natuurlijk ook erg goed paste bij onze paasbrunch. We hebben de hele avond gegeten alsof we nooit te eten kregen en nog steeds was er meer dan genoeg over.
Dinsdag begon mijn laatste weekje op de kraamafdeling. Na mijn vakantie begint voor Anouk en mij namelijk de periode op de kinderafdeling. Deze dag was er weer weinig te doen. Er lagen een paar moeders met pasgeboren baby’s op de early labour te wachten tot ze naar huis kunnen. We hebben de baby’s even vastgehouden en met de moeders gekletst. Ook heb ik gekeken bij het maken van een aantal echo’s en hebben we een bevalling gezien. Verder hebben Anouk en ik vooral veel gekletst met de Gambiaanse studenten verpleegkunde en hebben we kennis uitgewisseld over de opleiding in Nederland en de opleiding in Gambia.
Vandaag zitten we weer een dagje in Senegambia om verslagen te mailen naar docenten, reisverslagen te uploaden, foto’s te plaatsen en om te skypen met het thuisfront.
Morgen ga ik voor de laatste keer (voorlopig) een dagje werken op de kraamafdeling en ’s middags ga ik samen met Anouk lunchen bij Johan. Hij had ons uitgenodigd om samen te eten, aangezien zijn huishoudster altijd eten kookt voor een heel weeshuis. ’s Avonds gaat Nymphe voor ons koken omdag ze jarig is en komt ze samen met haar ouders bij ons om het te vieren!
En dan is het vrijdag zo ver en ga ik papa, mama en Tess ophalen op het vliegveld!! Ik heb heel veel zin om ze alles hier te laten zien en ben heel benieuwd hoe ze het hier vinden!!
Groetjes vanuit Gambia!
-
08 April 2015 - 17:16
Iris :
Hej Muriël,
Wat heftig zeg dat die baby's onnodig overlijden!
Gelukkig haal ik uit je verhaal ook veel enthousiasme en heb je het in ieder geval naar je zin :)
Geniet van je vakantie met je ouders en zus!
Groetjes,
Iris -
08 April 2015 - 18:10
Metsje Krol:
Heftig om mee te maken en te merken dat de manier van werken en de zorg voor het leven hier heel anders ingevuld wordt
Nog even aftellen en dan zijn ze er!
. -
08 April 2015 - 21:26
Tess:
Mijn koffer staat klaar!! En ik wil heeeeel graag alles zien!!
Tot vrijdag xxxx -
08 April 2015 - 21:36
Bernadette:
Wat een lang en mooi verhaal schrijf je weer. Verschrikkelijk dat er vaak niet omgekeken wordt naar die kleine baby tjes, zo heel anders dan hier....
Wat een heftige ervaringen!!
Wat zal je verrast geweest zijn dat je Wim en Ilona op bezoek hebt gehad. Allemaal leuke en minder leuke dingen....
Geniet van een heerlijke week met paps, mams en Tess! Wat zal je daar naar uitkijken!!!
We horen je verhaal daarna vast wel weer.
-
08 April 2015 - 21:39
Anja:
Hoi Muur, wat heb je weer veel mee gemaakt. Mooie en minder mooie dingen...
Wat had ik graag jou gezicht willen zien toen je Wim en Ilona zag. Wat een verrassing.
Ik wens je een mooie laatste dag toe morgen op de kraamafdeling. En veel plezier bij de lunch.
Tot overmorgen!!!!! Liefs mama -
08 April 2015 - 22:36
Margriet:
wat maak je veel mee, heftig die baby's, onvoorstelbaar dat ze kletsen belangrijker vinden. Wat zul je je machteloos voelen op zo'n moment. Gelukkigmaken jullie ook veel leuke dingen mee, dat compenseert alles weer ☺️ veel plezier straks met Tess, Chris en Anja! -
08 April 2015 - 23:02
Rianne:
He mur,
Wat weer een bijzonder verhaal. Heftige en ook leuke situatie's.
Je maakt daar echt heel wat mee! Leuk!
Veel plezier weer!!!!
Liefs Rianne -
09 April 2015 - 22:27
Opa:
Muriël,
Dank voor je madelief-verslag, was zeer vertederend! Succes op de kinderafdeling, weer iets heel anders misschien. Zijn vanmiddag nog in Nijverdal geweest om je cadeautje te brengen, ze hadden nog iets ruimte in de koffer. Veel plezier samen en geniet ervan!
Opa
-
09 April 2015 - 22:35
Oma:
Hoi Muur,
Weer dank voor je uitgebreide bericht, elke keer opnieuw genieten wij er weer van. Heftig hoor wat jullie nu weer hebben meegemaakt, een beetje onwerkelijk ook naar onze begrippen. Het is dus echt een totaal andere wereld dan waar wij in leven. Op naar de kinderafd. dan maar, ondanks wat je er al over hebt verteld en wie weet is dat toch iets beter. Ga eerst maar genieten van je vakantie met de familie, wij verheugen ons nu al op hun verhalen. Toi, toi, toi en tot schrijvens of Skype.
Liefs, Oma
-
18 April 2015 - 07:51
Fré & Johanna Tuitert:
Hallo Muriël,
Wij zijn benieuwd hoe je vader en moeder en Tess het hebben gevonden
in Gambia! En natuurlijk oom Wim En tante Ilona.
Groetjes uit Bathmen,
,,Tante Johanna & oom Fré ".
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
