Home sweet home

Hallo allemaal,

Nu ik dit schrijf ben ik inmiddels al weer 2,5 week thuis. 2,5 week waarin ik alweer heel veel gedaan heb en nog niet veel stil gezeten heb. Eigenlijk voelde het direct al weer heel vertrouwd om weer thuis te zijn en heb ik niet lang nodig gehad om te wennen. Wel komt het besef steeds meer dat het leven in Gambia toch wel heel erg relaxt en fijn was en ook het mooie weer (waar ik de laatste weken in Gambia wel klaar mee was) mag nu wel een keer hier in Nederland komen! Ook heb ik alweer de nodige deadlines voor verslagen van de minor gehad, waardoor ik druk ben geweest met verslagen schrijven en de laatste dingen van de minor afronden.

Maar natuurlijk was er ook tijd voor leuke dingen en acclimatiseren in Nederland. Zo was het ontvangst op Schiphol al heel erg leuk! Na een goede en snelle vlucht zijn we goed aangekomen in Barcelona, waarna we na de nodige controles en douanes op een draf naar de gate moesten en nog net met de ‘last call’ het vliegtuig in konden waarna de deuren direct dichtgingen en het vliegtuig opsteeg. Wij blij dat we het vliegtuig gehaald hadden, maar helaas was de overstap toch net iets te kort voor de koffers. 5 van de 7 koffers hadden de overstap namelijk niet gehaald en toen we op Schiphol kwamen en er maar 2 koffers over de bagageband kwamen was dat wel even jammer. Gelukkig zat mijn koffer er wel bij (sorry meiden ;)), maar duurde het door het invullen van al de formulieren voor de overige koffers wel erg lang voor we eindelijk de deur door konden om onze familie en vrienden weer te zien. Maar na lang wachten konden we dan eindelijk de deur door. Na enige discussie wie er eerst ging en hoe we de deur door gingen zijn we er uiteindelijk met zijn allen doorgerend en zagen we eindelijk iedereen weer. Voor mij stond er zelfs een kuiken op me te wachten! Ik had namelijk op skype een beetje geouwehoerd met Roosmarijn en toen hadden we een deal gesloten dat ze mij ging opwachten in een kuikenpak. Heir had ik nooit meer aan gedacht en ik had ook niet verwacht dat ze het zou durven, maar jawel hoor, daar stond ze! Erg leuk! Ook hadden alle ouders samen een spandoek gemaakt en kregen we allemaal een bosje bloemen en een bloemenkrans om onze nek. Na iedereen begroet te hebben en de nodige groepsfoto’s met het spandoek en de bloemen gemaakt te hebben was het tijd om met de hele groep nog wat te drinken waarna we uitgebreid afscheid genomen hebben van elkaar en iedereen naar zijn eigen huis ging. Na 4 maanden intensief samen geleefd te hebben is het dan best raar om afscheid te nemen en te zeggen; doei, tot de volgende keer.

En toen was het zaterdag en zou ik een dagje gaan shoppen met Tess aangezien ik een aantal kleren had achtergelaten in Gambia en ik natuurlijk wel nieuwe nodig had. Zo gezegd zo gedaan dus hebben wij een dagje geshopt. Tess heeft overal erg veel tijd gerekt, heeeel veeeel kleren gepast en is 1000 keer naar de wc geweest. En ik? Ik had niks in de gaten… Want toen we ’s avonds thuis aankwamen zat de hele kamer vol met familie, vrienden, buren, vriendinnen en klasgenoten. Papa, mama en Tess hadden een surprise party georganiseerd en ik heb niks in de gaten gehad. Maar wel erg leuk en ik wil hierbij dan ook iedereen nogmaals bedanken voor de komst en papa, mama en Tess natuurlijk voor het organiseren! :P

Na dit feest was ik officieel weer helemaal terug in Nederland en heb ik het normale leven weer opgepakt. Ik ben nog een paar keer naar school geweest om te evalueren en om verslagen te maken en ook ben ik alweer gezellig met mijn Gambiaanse huisgenootjes uit eten geweest. Want na een week zonder elkaar wordt het natuurlijk wel weer hoog tijd dat je weer wat afspreekt natuurlijk!



Als ik nu terugkijk op Gambia kan ik alleen maar denken aan de geweldige tijd die ik heb gehad. Er zijn ook zeker momenten geweest dat het niet leuk en moeilijk was, maar ik kijk terug op een hele bijzondere tijd waarin ik heeel erg veel geleerd heb. Ik ben een hele grote ervaring rijker en had deze 4 maanden niet willen missen!!

Voor mij is het nu (bijna) lekker vakantie en kan ik me weer helemaal voorbereiden op het nieuwe schooljaar. Na de zomer ga ik samen met mijn huisgenoot, kamergenoot, reisgenoot, collega en tevens vriendin Hilda beginnen aan de minor zorginnovatie op de kinderafdeling in de Isala, dus een nieuwe uitdaging staat ons te wachten!

Dit is mijn laatste verslag en ik wil jullie dan ook allemaal heel erg bedanken voor het lezen van al mijn verhalen en ook voor de leuke, lieve en spontane berichtjes op mijn verhalen en ook voor alle reacties, likes en berichtjes op facebook! Erg leuk om berichtjes te krijgen en het deed me altijd goed om te zien dat mijn verhalen en foto’s zo gewaardeerd werden. Dank jullie wel!

Heel veel liefs, Muriël