Lang weekend Senegal

Hallo allemaal!
Hier ben ik weer met weer een nieuw reisverslag! Dit keer over het weekend Senegal. Afgelopen donderdag was het namelijk zover! We gingen naar Senegal. Om 4.15 uur ging de wekker, want om 5 uur hadden we afgesproken om te vertrekken met de 2 auto’s om de eerste ferry te kunnen halen naar de overkant. Zo gezegd zo gedaan en stipt 5 uur stonden wij bepakt en bezakt met al onze tassen voor de compound te wachten tot één van de chauffeurs ons op kwam halen om naar het verzamelpunt te gaan waar we hadden afgesproken met het andere huisje. Daar stonden we dan met ons goeie gedrag, maar geen chauffeur te zien. Na enig heen en weer bellen tussen de groep bleek al snel dat één van de chauffeurs niet was komen opdagen en niet te bereiken was waardoor de andere chauffeur had besloten om naar zijn huis te rijden om polshoogte te nemen. Dit was natuurlijk niet bevorderlijk voor ons humeur aangezien wij vroeg waren opgestaan voor niks. 1,5 uur later kwam er dan eindelijk een auto aangescheurd bij onze compound en konden we instappen. Na de nodige snelheidsmanouvres en inhaalacties hebben we veel tijd ingehaald, maar kwamen we helaas net niet op tijd aan bij de ferry om die van 7 uur te halen. Dit betekende dat we 2 uur moesten wachten op de volgende ferry. Gelukkig ging de tijd best snel en waren de 2 uur zo om en konden we alsnog op de ferry. De ferry werd tot de nok toe volgeladen en overal stonden mensen met hun bagage, zelfs tussen en op de auto’s. eenmaal aan de overkant konden we onze weg vervolgen en was het op naar de grens. Bij de grens aangekomen duurde het een hele tijd voor alles geregeld was met alle paspoorten, maar de mangoverkopers die zich om onze auto dromden zorgden ervoor dat ook die tijd snel ging. Met 12 mango’s in de auto en 2 stempels in ons paspoort, konden we daarna zonder problemen de grens naar Senegal passeren. Vlak over de grens was al het safaripark waar we heen zouden gaan en dus konden we in de hitte ook al snel weer de auto verlaten. We gingen met een jeep het safaripark door op zoek naar allerlei dieren. Als eerste kwamen we bij de buffels en de zebra’s. Hier hebben we de nodige plaatjes geschoten en daarna zijn we verder gegaan om meer dieren te gaan zoeken. Het is namelijk altijd maar de vraag of de dieren zich laten zien en waar ze zich dan laten zien. De neushoorn hebben we helaas niet gezien, maar uiteindelijk hebben we nog wel de giraffen kunnen zien. Iedereen wilde graag de giraffes zien en het was dan ook een heuse strijd om wie ze als eerste zou zien. Uiteindelijk was het de chauffeur van de jeep die ze zag en we hebben daar een hele tijd stilgestaan om de giraffes goed te kunnen zien en mooie foto’s te maken. Na de safari was het tijd om met de leeuwen te gaan lopen. Hier kon ik me weinig bij voorstellen en ik wist ook niet wat ik moest verwachten. In het park hebben ze 5 leeuwen getraind om met mensen te kunnen lopen. Er lopen een paar leeuwentemmers bij en met 2 leeuwen gingen we een stuk door het park lopen. Op een aantal plaatsen was het tijd voor een fotomoment en hier kon iedereen op de foto met de leeuwen. Het laatste fotomoment hadden de leeuwen geen zin meer en zijn ze teruggelopen naar hun hok en konden wij weer terug naar de ingang. Het was leuk om het een keer mee te maken, maar persoonlijk vond ik het niet heel bijzonder en vond ik het soms ook wel een beetje sneu voor de leeuwen als ze niet wilden, maar wel moesten. Na het dierentuin bezoek was het tijd om verder te rijden richting Dakar. De eerste weg waar we opreden was een zandweg met enorme kuilen. Hier was het weer vol gas overheen omdat we de volgende ferry moesten halen. Deze ferry hebben we gelukkig wel gehaald en toen was het nog een klein stukje naar Dakar, maar wat voor stukje. We kwamen namelijk bij de snelweg. Je eerste reactie is dan; heeeee een snelweg! Dat is lang geleden! Eindelijk een goede weg! Maar al snel realiseer je je; uuuh… er zit natuurlijk wel een Gambiaan achter het stuur die geen snelweg gewend is, aangezien die er in Gambia niet zijn. Direct daarna weet je genoeg… dit kan niet goed gaan. De maximale snelheid op de snelweg was 120. Gambianen houden wel van doorrijden en zijn snel opgefokt achter het stuur, maar gebleken is dat zodra ze een snelweg oprijden, ze hun gas terugnemen naar een km of 70. Je begrijpt dat we aan alle kanten ingehaald werden met een enorme snelheid. Verder heb ik altijd geleerd dat ik op een tweebaansweg op de rechter rijbaan moet rijden en dan ook tussen de strepen moet rijden. De gedachte van mijn chauffeur moet vast geweest zijn; die lijn in het midden van de weg betekent vast dat die ook in het midden onder de auto door moet gaan. En als klap op de vuurpijl kwamen we ook nog bij een tolweg. Ik snap dat het niet altijd even makkelijk is om een tolweg te kunnen naderen. Ik kan mezelf namelijk nog goed voor de geest halen dat ik voor de tolweg stond en ook niet wist welk poortje ik door moest, maar in Frankrijk heb je 10 verschillende poortjes. Hier in Senegal had je er 2. Één met een rood kruis en één met een groene pijl. 3x raden waar wij voorstonden….. maar goed. Uiteindelijk hebben we na een lange dag in de auto goed en wel Dakar bereikt en hebben we met enige hulp van een taxi ons huis voor de komende dagen kunnen vinden. Na het verdelen van de kamers en de afspraken voor de volgende dag was het tijd om ons bed op te zoeken om bij te komen van de lange dag.

De volgende dag zouden we pas om 12 uur op excursie gaan dus konden we eerst uitslapen. Na allemaal weer tot leven te zijn gekomen, zijn we de straat opgegaan om geld te pinnen en ontbijt te halen. Onderweg kwamen we ook nog een kledingwinkel tegen met enorme sale en die kun je natuurlijk niet aan je voorbij laten gaan. Nadat alle meiden dezelfde korte broekjes hadden ingeslagen was het dan toch echt tijd om terug te gaan naar het huis om te ontbijten en ons klaar te maken voor de middag. ’s Middags zijn we met de ferry naar het eiland Goree geweest. Wat het precies voor eiland was weet ik nog steeds niet, maar het was wel een erg mooi eiland. Het leek een beetje alsof je op een Grieks eilandje rondliep en het vakantiegevoel was dan ook ruimschoots aanwezig. Op de top van het eiland had je een heel mooi uitzicht over de zee en konden we de skyline van Dakar erg mooi zien. Na het bezoek aan het eiland zijn we naar de markt in Dakar geweest. Dit was zowaar nog een grotere puinhoop dan de markt in Brikama en ik wist niet waar ik kijken moest. Onderweg kwamen we een man tegen die ons het winkelcentrum wilde laten zien. Prima, dus wij achter hem aan. Maar we hadden toch een ander soort winkelcentrum verwacht. We kwamen namelijk bij een enorm naaiatelier uit. Het gebouw bestond uit 3 verdiepingen en op alle verdiepingen was het kruipdoor-sluipdoor en zag het zwart van de naaimachines en de gekleurde stoffen. Weer een ervaring rijker was het tijd voor avondeten en om terug te gaan naar het huis om weer lekker te gaan slapen.

Op zaterdag konden we weer lekker uitslapen en hebben we weer rustig ontbeten en zijn we om 12 uur vertrokken. Deze dag stond een bezoek aan het monument op de planning. Het monument staat boven op een heuvel en er loopt een hele lange trap naar toe. Eenmaal aan het traplopen kwamen we erachter dat onze conditie niet meer is wat het geweest is, maar al met al zijn we allemaal boven gekomen. Hier hadden we een prachtig uitzicht over Dakar en hebben we heel wat plaatjes geschoten. Daarna zijn we weer naar de markt gegaan om te lunchen waarna we ons richting het strand hebben bewogen om een poging te doen om te gaan zwemmen. Het strand konden we niet bereiken en toen we bij een zwembad vroegen om de prijs en de prijs 20 euro was om een uurtje te gaan zwemmen, werd er unaniem besloten dat het beter was om even wat te gaan drinken op een terrasje. Zo gezegd zo gedaan en na een drankje gedronken te hebben was het tijd om weer terug te gaan naar het huis om te douchen en te eten. Op straat hebben we iemand aangesproken om te vragen voor een goed restaurant en zij heeft ons met de taxi erheen gebracht. Bij het restaurant aangekomen zag het er erg chique uit en vroegen we ons af of we wel in stijl gekleed waren. Toen we de kaart kregen en deze compleet in het Frans was sloegen toch de zenuwen toe en toen we de prijs zagen kregen we het even heel benauwd. We hadden namelijk een pot gemaakt met geld en hiervan zouden we het eten betalen, maar we dachten dat we dat nooit zouden redden met zo’n menukaart. Gelukkig hadden we een rekenfoutje gemaakt en bleken we meeeeeeer dan genoeg geld bij ons te hebben en was het eten uiteindelijk helemaal niet duur. Het rekenen met die CFA’s blijft toch moeilijk… Na het eten hebben we weer een taxi opgezocht die ons naar het huis zou brengen. Onderweg vloog de deur van Anouk open, maar gelukkig bleef ze zelf in de auto zitten. Dit kan allemaal hier in Afrika. Niks is te gek.

Op zondagmorgen was het al vroeg tijd om naar de woestijn te vertrekken. We hadden namelijk besloten om op tijd te vertrekken aangezien we dachten dat de rit ernaar toe nog zo’n 9 uur zou duren. Om 8.30 zaten we dus met zijn allen aan het ontbijt om daarna direct in de auto te stappen op weg naar de woestijn. Na een uur of 4 rijden moesten we allemaal de auto uit en zouden we opgehaald worden door een andere auto die de woestijn in kon. We snapten er allemaal niks meer van omdat we dachten dat we nog heel ver moesten rijden. Gelukkig bleek dat de andere auto ons voor de gek hield en dat we nog maar 5 km hoefden te rijden. We waren dus lekker op tijd in de woestijn en hadden nog de hele middag om rond te kijken. Eenmaal in de woestijn aangekomen was het echt prachtig. Er stonden een aantal tenten waar we in zouden slapen in een soort zandkuil en daaromheen was het een en al woestijn. De tenten waren volledig ingericht met bedden, een zitje en zelfs een badkamer met een normale wc en een douche. Nadat we ons geïnstalleerd hadden zijn we de woestijn in gegaan om rond te kijken en foto’s te maken. Hier hebben we heel veel lol gehad en heeeel veel foto’s gemaakt. Toen we allemaal uitgedroogd waren en snakten naar water zijn we teruggegaan naar de tenten om bij te tanken en het zand af te spoelen. Hierna was het tijd om kameel te gaan rijden en te gaan sandboarden. Helaas waren er maar 3 kamelen en moesten we dus in 2 groepen kameel rijden, maar dit ging prima. Het opstijgen van de kameel was even een spannend momentje, aangezien ik achterop zat en op een zandzak hing. Ik had het idee dat ik gelanceerd werd toen de kameel ging staan, maar gelukkig ging alles goed en ben ik keurig blijven zitten. We hebben een rondje door de woestijn gesjokt op de kameel en toen we terug kwamen bij de tenten was het tijd om te sandboarden. Met een soort snowboard de berg af. Dit was leuk om te doen, maar het moment dat je dan weer met dat board de berg op moet om weer opnieuw naar beneden te gaan is dan toch wat minder… hierna was het tijd om lekker te douchen en om te kleden en daarna te gaan eten. Dat dachten we in ieder geval. Bij de eetplek aangekomen zaten er namelijk allemaal muzikanten met djembé’s en trommels die speciaal voor ons kwamen. Na een half uurtje geluisterd te hebben en meegedanst te hebben was het dan toch echt tijd voor het diner. Soep vooraf en als hoofdgerecht couscous. Dit was erg lekker en na ons helemaal volgegeten te hebben was het weer tijd om ons bedje op te zoeken en lekker te gaan slapen na een lange dag.

Op maandagmorgen was het weer redelijk vroeg eruit om te gaan ontbijten en op tijd te vertrekken. Maar waaauw, wat is het mooi om in de woestijn wakker te worden en je hoofd uit de tent te steken en dan de zon op te zien komen boven die zandvlakte. Dit is echt iets wat ik nooit vergeet! Na het ontbijt zijn we teruggebracht naar de auto’s waarna we op weg gingen naar een moskee. In Touba staat een enorme moskee en hier gingen we een bezoek aan brengen. Aangekomen bij de moskee was het super warm en moesten we ook nog allemaal een lange rok aan met een vestje en een hoofddoek op. We zweetten ons allemaal dood en liepen op onze tenen door de moskee omdat de vloer te warm was om op te lopen (schoenen moeten uit in de moskee). Na hier een rondleiding gekregen te hebben en allemaal onze voetzolen te hebben verbrand, wisten we niet hoe snel we weer bij de auto moesten komen om de warme kleren weer uit te doen en verkoeling te zoeken. Toen we allemaal weer enigszins waren bijgekomen was het tijd om de weg weer te vervolgen terug naar Gambia. We hadden enige haast om op tijd bij de ferry te komen en nadat onze chauffeur de ferry had gebeld kregen we een voorkeursbehandeling en mochten we zo de ferry oprijden, terwijl er heel veel auto’s stonden die allemaal moesten wachten tot de eerste ferry de volgende dag. Toen we eenmaal aan de overkant waren hebben we gezellig met zijn allen nog wat gegeten en zijn we daarna lekker naar ons eigen huis gegaan om weer fijn te kunnen slapen in ons eigen Gambiaanse bedje.

En met dit weekend Senegal komt het vertrek ook steeds dichter bij. Over precies een week zet ik namelijk al weer voet op Nederlandse bodem en zitten de 4 maanden er op. Het lijkt me heel raar om alles hier achter te moeten laten, omdat dit toch wel thuis is geworden, maar ik heb wel heeeeel erg veel zin om naar huis te gaan en weer de Nederlandse dingen te kunnen doen en te kunnen eten, zoals bruin brood en een glas ranja!! :P

Tot gauw!!