Op schoolreisje naar James Island en Georgetown

Vrijdagmorgen om 6.00 uur was het zover. We hadden bij de schoolbus op de college afgesproken en vanaf daar zouden we in de bus naar Banjul gaan. Toen om 6.10 iedereen gearriveerd was, wij alle 9 en mr. Tamba, Mamadi en de chauffeur, zijn we vertrokken om rond 7.30 uur in Banjul aan te komen bij de ferry. Hier was het al een drukte van belang en stonden er heel veel mensen en auto’s te wachten op de ferry. Gezien de grootte van de ferry en de hoeveelheid mensen, leek het ons niet aannemelijk dat we met de eerste ferry meekonden en zouden we met de tweede ferry gaan. Helaas bleek de vicepresident ook deze dag met de ferry naar de overkant te willen en was de tweede ferry voor haar en haar hele delegatie gereserveerd. Hierop hebben we besloten om op plan B over te gaan. Mr. Tamba zou samen met de chauffeur wachten tot ze wel met de bus de ferry over konden en de rest van de groep zou samen met Mamadi met een ander kleiner bootje naar de overkant gaan. Zo gezegd zo gedaan en nadat we een keus hadden gemaakt welke spullen we mee zouden nemen en welke we in de bus zouden laten zijn we een bootje gaan zoeken. Aan het strand lagen allemaal van die Gambiaanse houten bootjes en zodra we aan kwamen lopen kwamen er heel veel Gambiaanse mannen op ons afrennen. Om bij de bootjes te komen moet je namelijk tot je middel door het water lopen en daarom is het hier de gewoonte dat de mannen iedereen brengen naar de bootjes. Na enige onderhandeling over de prijs namen de mannen ons allemaal op hun nek. Dit was dood en doodeng aangezien de jongen die mij op zijn nek had hoogstens een jaar of 15 was en stond te trillen op zijn benen. Hierdoor had ik ook knikkende knieën en wist ik niet hoe snel ik in die boot moest stappen. Nadat iedereen veilig in de boot was beland en de zwemvesten waren verdeeld was het tijd om te gaan. Eenmaal midden op het water was het echt heerlijk met een briesje en de golven. Aan de overkant herhaalde het ritueel zich weer en werden we weer de boot uitgedragen door Gambiaanse mannen. Toen we allemaal weer op de kant stonden was het zoeken naar een busje die ons naar James Island te brengen. Na heel veel discussie en bekvechtpartijen met de gambianen werd besloten om met een jeep te gaan. Deze jeep heeft ons meegenomen op een soort safari door de binnenlanden. Hier werden we flink door elkaar geschut en hadden we overal zand zitten, maar uiteindelijk zijn we aangekomen bij de boot richting James Island.

James Island is een voormalig slaveneiland waar vroeger heel veel slaven n hebben gewerkt. Voor meer informatie kun je beter even googlen, want we hebben wel een rondleiding gehad, maar ik kan het niet navertellen. Na de rondleiding, een uitgebreid verhaal van de gids en het maken van een aantal leuke groepsfoto’s, was het weer tijd om met de boot terug te gaan naar het vaste land. Hier hebben we gegeten en een tijdje gezeten om te wachten, want Mr. Tamba en de chauffeur zouden ons daar ophalen met de bus. Na een tijd gewacht te hebben, belde mr. Tamba met de mededeling dat hij nog steeds in Banjul stond en dat hij voorlopig nog niet met de ferry kon. Hierop hebben we een strandje opgezocht en hebben we de rest van de middag hier gezeten, gezwommen, gepootjebaad en gezond. Tegen de avond zijn we maar weer teruggelopen naar het restaurant om wat te drinken en te kijken of Mr. Tamba inmiddels al gearriveerd was. Dit was nog steeds niet het geval en gezien het feit dat we nog minstens 4 uur moesten rijden naar de plek waar we een slaapplek hadden gereserveerd werd besloten om de nacht door te brengen in een plaatselijke lodge. Na enig overleg met een Belgische mevrouw die hier werkte zijn we naar de lodges gegaan en hebben we allemaal een mooie lodge uitgezocht. Dit waren tweepersoons ronde Afrikaanse hutjes met een rieten dak, een tweepersoonsbed, kledingkast en een badkamertje met wc, douche en wastafel. Hilda en ik hadden een prachtige lodge uitgezocht en dachten dat we de beste plek hadden tot ’s avonds de stroom uitviel en de generator met noodstroom aanging. Deze bleek naast onze lodge te staan en heeft de hele nacht zoveel herrie gemaakt dat we elkaar niet konden verstaan en bijna uit ons bed trilden. Rond half 12 kwamen dan eindelijk Mr. Tamba en de chauffeur aan bij de lodges en was het voor hen ook tijd om te gaan slapen na een ellendig lange dag.

De volgende dag zijn we rond 8.00 uur vertrokken naar Georgetown. Na een busreis van een uur of 4 kwamen we allemaal helemaal gaar, oververhit en oververmoeid aan. Iedereen strompelde de bus uit en was ook niet uitermate enthousiast toen Mr. Tamba vertelde wat voor rondleiding hij voor ons in petto had. Na een uitgebreid groepsoverleg werd besloten om gauw langs alle bezienswaardigheden te lopen, waar Mr. Tamba dan gauw iets kon vertellen en daarna te gaan lunchen. Dit hebben we zo gedaan en iedereen sjokte achter Mr. Tamba aan terwijl hij vertelde wat we overal konden zien. Na dit rondje door de town was het tijd voor de lunch. Rijst met kip en satésaus. Nadat iedereen genoeg gegeten had zijn we weer in de bus geklommen om weer 4 uur te gaan rijden. Dit keer gingen we naar Tendaba. Hier was vantevoren een slaapplek voor ons besproken en gezien de faciliteiten die we daar zouden hebben vonden we het niet erg om weer in de bus te moeten zitten. Iedereen had een eigen bankje in de bus tot zijn beschikking, waardoor we allemaal languit konden liggen om te slapen, lezen en muziek te luisteren. Gelukkig koelde het iets af waardoor het wat frisser werd in de bus en iedereen weer enigszins tot leven kwam. Gezien de hoeveelheid eten, drinken en gezelligheid in de bus leek het net een schoolreisje zoals we gewend zijn op de basisschool. Na een uur of 4 kwamen we aan bij het park waar we gingen slapen en zijn we eerst allemaal naar ons eigen hutje gegaan om te douchen en de spullen uit te pakken. Hilda en ik waren er dit keer heel snel bij toen de sleutels werden uitgedeeld om een hutje zover mogelijk van de generator te kunnen bemachtigen. Dit is gelukt en na ons geïnstalleerd te hebben was het tijd om te gaan eten. Er werd een diner voor ons klaar gemaakt met kip, patat en salade. Hier kwamen we nog een aantal Nederlandse studenten tegen van de auto techniek school (of zoiets). Ze hebben een half jaar lang aan auto’s gesleuteld en zijn nu met die auto’s in 21 dagen tijd naar Gambia gereden. Hier gaan ze een aantal weken techniekles geven op scholen hier in Gambia en aan het einde van hun tijd de auto’s hier achter laten en weer terug naar huis vliegen.
Na een aantal drankjes was het tijd om naar ons hutje te gaan en lekker te gaan slapen. De volgende dag konden we uitslapen en na het ontbijt kwam Metsje en hebben we met zijn allen een boottocht door de Mangroves gemaakt. Hier hebben we heel veel verschillende mooie vogels gezien en hebben we veel plaatjes kunnen schieten. Bij terugkomst hebben we de rest van de middag lekker bij en in het zwembad gelegen om af te koelen en bruin te worden en hebben we geluncht. Na de lunch was het weer tijd om de bus in te gaan om weer terug te gaan naar Brikama. We zijn nog gauw gestopt op de markt om avondeten en water te halen, aangezien we vrijdag weggingen en we een lege koelkast hebben achter gelaten. Na het avondeten in het huisje op de campus was het tijd om weer terug te gaan naar ons eigen compound om terug te kunnen kijken op een erg leuk en gezellig weekend in een super mooie omgeving!!